Με υπομονή κι επιμονή
κράτησες τη ζωή σου ανάμεσα
σε πλημμυρίδα χαρωπή
κι άμπωτη μελαγχολική,
συχνά πήγες μπροστά
και πίσω αμέτρητες φορές
κι έδωσες και πήρες
και δίδαξες κι έμαθες
ίσαμε την υγρή εκείνη
όχθη
του ήρεμου Αχέροντα
με το μεθυστικό ρυθμό του
προς μια κατεύθυνση
την τελική,
που πιθανόν και να μην είναι
έχεις να δείς ακόμα τόσα
κι έχεις να πείς πολλά
ακόμα τόσες ν’ αγκαλιάσεις
χαρές και λύπες
πρέπει λοιπόν να υπάρχει
κι άλλη μια φορά.
Σίγουρα πρέπει
να υπάρχει.
Οπωσδήποτε
πρέπει
________
________
With persistence and patience
you coached your body
to the ebb and slow
current of melancholy tide
often you went forth and
many a time you reclined back
taking and giving
learning and teaching
until the final Acheron
with its undulating end
going one direction
and you know
this better not be the final
still you have
many things to see
many goals to pursue
still you have
many people to touch
joys and sorrows to live
then, there must be
another time
there must be
it must
________
________
From the book
Nostos and Algos
