Κυριακή 29 Μαΐου 2016

'' Το λουλούδι του κάκτου '' ~ Ματούλα Νάκα .

Αυτό το λουλούδι ήταν κάποτε αγκάθι
και θα ξαναγίνει αγκάθι
και θα ματώσει το δάκτυλο κάποιου
που δεν το μέτρησε σωστά.

Ο άσχημος και σιωπηρός κάκτος 
δηλώνει εκεί παρόν
χωρίς να προδίδει ποτέ την έρημο
για έναν ψεύτικο κήπο.
(Λόγος με ποιητική διάθεση)

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

'' Παράσταση '' - Ελένη Μαρθάρη .

Συνωστισμός από λογής χρώματα, γούνες βιζόν, παπιγιόν και φτερά στης εκκλησιάς τον αυλόγυρο.
Βούιξε το τετράγωνο.
Θα 'ταν καμιά τρακοσαριά νοματέοι ,σα σε φιέστα βουλευτική !
Άκουσε του παππούλη τα όμορφα λόγια και τις συμβουλές για βίον ανθόσπαρτο, αγνόησε το η γυνή να φοβήται τον άνδρα και διασκέδασε με τις γυροβολιές και το ρύζι για γεμιστά, που ήταν σα χαντρούλες μες στα μαύρα μαλλιά της.

''Ξύπνησε'' όταν θυμήθηκε τις υπογραφές.
Για ποιο πράγμα είχε υπογράψει; για τον βίον ανθόσπαρτο;
κι αν δεν άνθιζαν τα λουλούδια; κι αν τα έπνιγε μια βροχή λασπερή;
Θα 'χε το χαρτί την υπογραφή της , θα σάπιζε σ' ένα κελί .
Απομακρύνθηκε ήρεμη κι αποφασισμένη.
Άναψε τσιγάρο, το κάπνισε και λίγο πριν το πετάξει, άγγιξε μ' αυτό το τούλι που κοσμούσε την κεφαλή.

Από μικρή ονειρευόταν μαύρο νυφικό να φορέσει στο γάμο της
μα δεν την άφησαν.
Το χρώσταγε στον εαυτό της που τον παράκουσε.

Ήταν το χρώμα το φυσικό της . . . .